Wszystkie wpisy, których autorem jest Zqyx

Tommy Stinson

Replacements

Dodaj komentarz

W czasie, gdy w Duff próbował swoich sił w Vains, Fastbacks i mniej więcej 30 innych zespołach, których nazw często już nie pamięta, w  Minneapolis (stan Minnesota) w USA powstał zespół, który jeszcze w 1979 roku nosił niewiele mówiącą światu nazwę Dogbreath, wkrótce zmienioną zresztą na The Impediments. Jednak los zrządził, że nazwa zespołu jeszcze raz się zmieniła, gdyż  okazało się, że zespół nie tylko lubi grać, ale i pić.Tak oto po swoim pierwszym występie, gdy zakazano im  koncertowania  w St.Paul z wiadomego powodu, sprytni muzycy postanowili  po raz kolejny zmienić nazwę.Tym razem padło na The Replacements. Wśród fanów zespół funkcjonuje też czasem jako The Mats .
Grupa powstała z inicjatywy kilku przyjaciół: Bobby’ego Stinsona, późniejszego gitarzysty, Chrisa Marsa, perkusisty, ale przede wszystkim Paula Westerberga. Dla fanów GN’R dosyć istotną informacją powinien być fakt, iż; nieżyjący już niestety obecnie; Bobby Stinson ma brata Tommy’ego, który został w owym czasie, to jest mniej więcej w roku 1979 basistą zespołu.
Dodać trzeba, że najprawdopodobniej jednym z najmłodszych basistów w historii muzyki, bowiem w momencie uformowania się zespołu, mającego później zasłynąć jako Replacements, Tommy miał zaledwie 12 lat.
Zespołowi to jednak nie przeszkadzało, bowiem zamierzali grać szybko, ostro, ale niekoniecznie dobrze technicznie.
Po 2 latach ciężkiego picia, znaczy się grania ;), zespół postanowił nagrać płytę pod wdzięcznym, acz nie koniecznie krótkim tytułem : “Sorry Ma,Forgot to take out the Thrash”

Posłuchajmy hardcore’owych początków Tommy’ego.

Płycie towarzyszył singiel “I’m in Trouble”:

Znalazła się na nim niewydana wcześniej piosenka skomponowana przez Paula Westerberga “If only were lonely”, która zdecydowanie odbiegała stylistycznie od materiału zawartego na debiucie Replacements.

22 kwietnia 2008 roku ukazała się reedycja debiutanckiej płyty Replacements zawierająca dodatkowo

 

Email, RSS Follow
Lubię to!
Duff McKagan

Vains

Dodaj komentarz

O Duffie McKaganie świat wytwórni płytowych usłyszał stosunkowo szybko. Chociaż określenie świat jest może trochę nie na miejscu, bowiem singiel zespołu Vains p.t. “School Jerks”, na którym po raz pierwszy zarejestrowano nagrania z udziałem 16 – letniego chłopaka z Seattle, znanego później jako basista Gn’R, ukazał się w roku 1980, w nakładzie zaledwie 1000 egzemplarzy, z czego tylko 400 zawierało wkładkę z tekstami i zdjęciami zespołu.
Basista Duff McKagan, znany wtedy jako Nico Teen, grał w Vains z Nancy Welt, Betsy Whelan, Duane’m Wilkinsem oraz Bobem Timarem.
Trzy zarejestrowane na singlu nagrania to: “The Loser” oraz “School Jerks” na stronie A oraz “The Fake” na stronie B.
Grupa grała dosyć surowego punkrocka, przypominającego nagrania grupy Dead Kennedys, a Nico Teen wspomógł zespół na basie, ale także zaśpiewał w piosence “The Fake”.

Co ciekawe w tym samym roku wyszła płytka na winylu pod tytułem “You May Not Believe In Vains But You Cannot Deny Terror”, na której znajdziemy te same nagrania, ale możemy zauważyć już,  że chociaż członkiem zespołu jest Nico Teen, to autorem The Fake jest… Duff McKagan.

Zespół Vains prawdopodobnie rozpadł się niedługo po wydaniu płytki, tak jak wiele innych, w których udzielał się Duff, jednak warto zapamiętać, że to właśnie z Vains pochodzi pierwszą pierwsze zarejestrowane nagrania z udziałem McKagana.

 

Email, RSS Follow
Lubię to!
Duff McKagan

The Fastbacks

Dodaj komentarz

Zespół Fastbacks wywodzi się z Seattle, rodzinnego miasta Duffa McKagana. Grupę w 1979  roku stworzyła trójka przyjaciół z liceum zafascynowana Queen i Ramones: Kurt Bloch, Kim Warnick oraz Lulu Gargiulo. Powstanie zespołu było właściwie przypadkowe. Wszystko zaczęło się, gdy Gargiulo zobaczyła występującą w jednym z lokalnych klubów  kapelę punkrockową. Uznała wtedy, że nawet ona potrafi grać lepiej. Co ciekawe, jako jedyna z przyszłego Fastbacks nie była w tym czasie aktywnym muzykiem, mimo, że z gitarą klasyczną zapoznała się już w wieku 7 lat. Nigdy jednak, do czasu powstania zespołu, nie grała muzyki rockowej. Początkowo w zespole Lulu grała na gitarze, Kim na gitarze basowej, a Kurt na perkusji, natomiast jako wokalistę zaangażowano przyjaciela zespołu Shanoona Wooda.Po zagraniu pierwszych koncertów z zespołu wykolegowano Wooda, a nowym wokalistą została Warnick, natomiast Bloch porzucił perkusję dla gitary prowadzącej. W tym momencie zwolniło się miejsce dla nowego perkusisty – Duffa McKagana.

Kurt Bloch powiedział później: “On był 16,czy 17 -latkiem,który ciągle chciał grać. Nie miał nic innego do roboty.”
Z kolei, zdaniem Duffa, w momencie przyłączenia się do zespołu miał on 15 lat, a za jego akces do zespołu odpowiada Kim Warnick, która była wówczas jego przyjaciółką.
Kurt z Duffem różnią się też w opinii, co do tego, jakie zdarzenie zadecydowało o tym, że Duff został perkusistą zespołu, bowiem w tym czasie grywał głównie na basie.

Jedno jest pewne: w roku 1995, ponad 10 lat po opuszczeniu Fastbacks Duff wciąż uważał,że ten zespół jest jednym z najlepszych na świecie i zupełnie nie pamiętał, co zdecydowało o tym,że go opuścił.
Duff grał w Fastbacks w latach 1980-1981.

 

Email, RSS Follow
Lubię to!