Grupa Johnny Crash narodziła się w roku 1987 jako projekt gitarzysty Chrisa Stewarda. Do współpracy zaangażował Vickiego Jamesa Wrighta w roli wokalisty, Stephena “Punkee” Adamo jako perkusistę, basistę Terry’ego Nailsa jako basistę i Augusta Worchella jako wokalistę. Nailsa zastąpił wkrótce Andy Rodgers.  Grupa od początku odcinała się od ówczesnej sceny rockowej sięgając do korzeni, a więc, przede wszystkim Ac/dc, czy Aerosmith.
Te inspiracje są wyraźnie wyczuwalne w ich muzyce.

W 1990 zespołowi udało się grupie nagrać debiutancki album “Neighbourhood Threat” promowany singlem “Hey kid”.

Wkrótce potem August Worchell pogrążył się w narkotykach i został zastąpiony przez JJ Bolta. Odszedł także  Adamo. Jego miejsce zajął kolega Christophera Stewarta, grający z nim wcześniej w zespole Population 5, Matt Sorum. Wcześniej perkusistą miał zostać James Kottak, ale Steward zobaczył Matta grającego w Viper Roomie i po krótkiej rozmowie Sorum został członkiem zespołu.
Do zespołu dołączył także Dizzy Reed, polecony przez JJBolta, który grał z nim wcześniej w klubowym zespole The Wild. Podobnie jak w GN’R, tak i w Johnnym Crashu Dizzy nie spotkał się na początku z entuzjastycznym przyjęciem jako klawiszowiec, ale wkrótce został zaakceptowany. Zespół warto więc pamiętać, choćby z racji spotkania przyszłych Gunnersów.

Grupa nagrała album “Damnation Alley”, o którym Chris Steward po nagraniu powiedział, że ludzie nie słuchają już takiej muzyki.  Steward zaproponował powtórzenie prac nad płytą, ale projekt porzucono. Nieco później zaproponował również wyjazd na trasę do Europy, ale po kłótni z Vickim Jamesem Wrightem odnośnie rzekomej kradzieży części sprzętu zespół przestał istnieć, a “Damnation Alley” ostatecznie nie zostało wydane. Warto wspomnieć,że według wytwórni jednym z mocniejszych punktów płyty była nagrana dla żartu, inspirowana balladami Bon Jovi, piosenka “She makes love easy”. Płyta, choć nie wydana oficjalnie, pojawia się czasem na aukcjach internetowych.
Krążek zawiera 12 kawałków silnie inspirowanych nagraniami Ac/dc i innych zespołów z nurtu hard rocka i heavy metalu.

Vicki komplementuje wkład Soruma w płytę. W jednym z wywiadów udzielonych w 2007 stwierdził, że to, co Matt zagrał na płycie,to najlepsze z jego nagrań. Wright wspomina też współpracę z Dizzym w innym zespole.

Dla fanów Johnny’ego Crasha istotna może być informacja,że  gdy w 1992 basista Andy Rogers zmarł z powodu przedawkowania narkotyków, co, jak się wydawało w tym czasie, ostatecznie zamknęło temat wydania drugiej płyty zespołu.

W późniejszych latach kilkakrotnie mówiło się o reunionie Johnny’ego Crasha, jednak ostatecznie nic z tego nie wyszło. A co z “Damnation Alley”?
Okazuje sie, że Vicky z Chrisem osiągnęli porozumienie i zdecydowali o wydaniu płyty. W roku 2008 nie wydany wcześniej album “Damnation Alley” ukazał się jednak pod nazwą “Unfinished business”.

Lista utworów:

1	Damnation Alley
2	Monkey See Monkey Do
3	Mama Don’t Care (What She Don’t See)
4	Renegade
5	In The Groove
6	Rock ‘N Roll Suicide
7	Summer Daze
8	Ditch The Bitch
9	When It Gets Hard
10	Livin’ Above The Law
11	No Parole

i rarytas, który nie zmieścił się na płycie:

 

Warto wspomnieć,że dyskografię zespołu uzupełniają niewydane dema, nagrane jeszcze w oryginalnym składzie, prawdopodobnie w roku 1989.