FollowDizzy Reed – płytowe występy gościnne
Izzy Stradlin – Wave of heat
Pół roku po wydaniu Smoke Izzy postanowił wydać kolejny album. Wave of heat był nagrywany od stycznia do maja 2010 roku, ukazał się 15 czerwca – tradycyjnie wyłącznie na iTunes.
Niespełna 40 minut muzyki nagrane zostało w składzie:
Izzy Stradlin: główny wokal i gitara rytmiczna
Rick Richards: gitara prowadząca
Duff McKagan: bass w siedmiu utworach
JT Longoria: bass w 3 utworach
Taz Bentley: perkusja
10 rockn’rollowych utworów, które jasno ukazują fascynacje muzyczne Stradlina. Same utwory niezbyt skomplikowane, za to pełne charakterystycznego dla Izzy’ego luzu.
Lista utworów:
Przy okazji wydania tego albumu McKagan bardzo chwalił sposób w jaki został on wydany – bez nadmiernego szumu, wytwórni. Izzy, jako jedyny autor płyty, znów pokazał, co potrafi.
W tym samym roku Stradlin pojawił się na płycie Slasha, gdzie zagrał w utworze Ghost. Dwa lata później wydał za pośrednictwem iTunes singiel Baby Rann, do którego nakręcił teledysk.
Pod koniec roku 2012, konkretnie 22 grudnia ukazał się się kolejny singiel, który jednak w sprzedaży ( iTunes) pojawił się dopiero 3 stycznia 2013.
Był to klasyczny Izzy w numerze:
Od tego czasu słuch o gitarzyście, w sensie kolejnych wydawanych utworów, czy płyt “zaginął”…
Może już czas postawić pytanie
Izzy Stradlin – Smoke
Smoke wydane 9 grudnia 2009 jest dziesiątym solowym albumem byłego gitarzysty Gn’R, wliczając w to debiut z Ju Ju Hounds. Płyta została wydana, wzorem poprzednich, wyłącznie na iTunes. Autorem wszystkich 10 kompozycji, jest Izzy, którego wspomagają gitarzysta Rick Richards, basista JT Longoria, perkusista Taz Bentley i gościnnie gitarzysta Timo Kaltio. Tym razem zabrakło więc wieloletniego “etatowego” basisty z płyt Izzy’ego, Duffa McKagana. Płytę “promowało” video zawierające sample dwóch piosenek z płyty, były to “Breathing” i “Nothing on Me” . Podobnie jak w przypadku większości poprzednich wydawnictw Stradlin w swoim stylu zignorował promowanie wydanej przez siebie muzyki na trasie koncertowej.
Lista utworów:
“Too Hot”
“Dehydrated”
“Gotta Go”
Bumblefoot – Barefoot
Bumblefoot jest gitarzystą, który nie lubi próżnować. Gdy nie koncertuje z GN’R grywa gościnnie, nagrywa, jest producentem, aktorem, angażuje się w masę rzeczy. Dlatego trzy lata “bezczynności” między “Normal”, a “Abnormal” muszą się wydawać czymś dziwnym każdemu zorientowanemu w temacie fanowi Rona. Nie dziwi za to fakt, że gdy gdy “Bąbel” znajdzie wolną chwilę, to nagrywa. To właśnie miało miejsce pod koniec 2008 roku, gdy gitarzysta Gunsów, wiedząc, że nie ma zbyt wiele czasu na nagrywanie nowego materiału uznał, że warto jednak dać fanom coś więcej niż nagrane nieco wcześniej “Abnormal”. Jak pomyślał, tak zrobił, angażując przy okazji w swój projekt fanów, których zapytał, którą, z nagranych wcześniej przez niego piosenek, chcieliby usłyszeć w wersji akustycznej, gdyż miał już niemal kompletny album, na którym brakowało jednej piosenki. Ostatecznie na “Barefoot” trafił odrzut z “Uncool” czyli “She knows”, dobrze znany znany w gronie zagorzałych fanów Rona.
Kiedy gitarzysta opowiadał później o tej płytce dał do zrozumienia, że część piosenek nie trafiła na “Barefoot”, gdyż w wersji akustycznej nie brzmiały tak dobrze, jak by sobie tego życzył. Taki los spotkał np. “Overloaded” z płyty “Normal”. Dla Rona nagrywanie “Barefoot” było odskocznią od skomplikowania wiążącego się z Gn’R, stworzeniem czego, co będzie w miarę proste, ale pobudzające twórczo, bo, przyznajmy szczerze, że po wysłuchaniu kipiącego punkową energią tytułowego utworu z płyty “Abnormal” raczej trudno byłoby sobie wyobrazić ten utwór w wersji akustycznej.
Oddajmy zresztą głos Bumblefootowi: “To było bardzo fajne doświadczenie, tak po prostu wejść do studia i na nowo zinterpretować stare piosenki.”
Płytka, o której Ron wspomniał pod koniec roku 2008 ukazała się ostatecznie w grudniu tego samego roku i zawierała w zasadzie 6 utworów, przy czym ze względu na to, że gitarzysta Gunsów zdecydował się na ciekawy eksperyment polegający na umieszczeniu obok wersji z wokalem także tych, w których wokalu zabrakło “Barefoot” zawiera ostatecznie 12 utworów.
Są to:
| 1. | “She Knows (Acoustic)” | 3:08 |
| 2. | “Dash (Acoustic)” | 6:13 |
| 3. | “Simple Days (Acoustic)” | 4:12 |
| 4. | “Shadow (Acoustic)” | 5:43 |
| 5. | “Abnormal (Acoustic-Explicit Version)” | 3:35 |
| 6. | “She Knows (Acoustic-Instrumental)” | 3:10 |
| 7. | “Dash (Acoustic-Instrumental)” | 6:13 |
| 8. | “Simple Days (Acoustic-Instrumental)” | 4:12 |
| 9. | “Shadow (Acoustic-Instrumental)” | 5:45 |
| 10. | “Abnormal (Acoustic-Instrumental)” | 3:35 |
| 11. | “Delilah (Unplugged Version)” | 5:01 |
| 12. | “Abnormal (Acoustic-Clean Version)” | 3:35 |
Jak widzimy, z wydawnictwa szczególnie mogą cieszyć się fani utworu “Abnormal”, jednakże Ron nie zapomniał także o innych swoich płytach. “Barefoot” prezentuje nam Bumblefoota jako artystę dojrzałego, twórczo przerabiającego własne utwory, potrafiącego je kompletnie przeobrazić.
Aby zachęcić do zakupy płyty gitarzysta Gunsów zdecydował się, wzorem poprzednich płyt, na umieszczenie na swojej stronie samplera zawierającego fragmenty utworów.
Na dziś, czyli 19 września 2013 “Barefoot” jest ostatnim albumem sygnowanym przez Bumblefoota, muzyk jednak nie próżnował… Co nagrywał i jak to się odbywało? O tym innym razem, a tymczasem posłuchajcie wraz ze mną