Słowo hootenanny oznacza coś,co trudno określić,lub czego nazwa została zapomniana. Wydana w 1983 druga płyta Replacements pod takim właśnie tytułem nie jest jednak krążkiem, o którym łatwo zapomnieć. Natomiast z całą pewnością trudno jednoznacznie określić stylistycznie te nagrania.

W dyskografii zespołu jest to bowiem płyta wyjątkowa, stanowiąca przełom. Do tej pory Replacements byli w zasadzie grupą,którą, którą w mniejszym lub większym stopniu można było określić jako hardcorepunkowa,bądź punkrockowa.

Na “Hootenanny ” już tak prosto nie jest. Zaczyna się od tytułowego utworu klimatem zbliżonego do nagrań The Doors, aczkolwiek lepiej nie zwracać uwagi na tekst 😉
Za to drugi utwór “Run it” to powrót do klasycznego Replacements, może okraszony  nieco większą liczbą gitar niż do tej pory, ale za to z jak zwykle rozkrzyczanym Westebergiem. Po chwili kolejna niespodzianka. Replacements grają melodyjnego rocka w “Color me impressed”!. “Willpower” to kolejna zmiana stylu. Trudno nawet określić,na jaki. W tym mrocznym utworze wyczuwalne są na pewno wpływy grunge.
Wolno śpiewający Westeberg, niepokojące dźwięki instrumentów.Tego po prostu trzeba posłuchać. Witamy w latach sześćdziesiątych,czyli “Take Me Down To The Hospital“. Westeberg, jak widać, potrafi zaśpiewać bardzo różne rzeczy, a zespół w ciągu 2 lat od debiutu bardzo się rozwinął. W latach sześciesiątych Tommy i spółka czują się na tyle dobrze,że wracają do nich w kolejnym utworze”Mr. Whirly”,utworze, który w początkowej fazie zdaje się być balladą, ale “czar” szybko pryska.Elektroniczne ballada “Within Your Reach” jest zupełnym odcięciem się od tego, co Replacements prezentowali do tej pory. Paradoksalnie najsłabszym elementem wydaje się wokal Westeberga, który nie wyzbywa się punkrockowego sposobu śpiewania (chrypka),a w tej piosence aż kusi się o łagodniejszy styl. Optymistyczne, prawie instrumentalne, “Buck Hill” jeszcze bardziej pokazuje wszechstronność Replacements.
“Lovelines” właściwie trudno określić,po prostu trzeba posłuchać.
Kolejna zmiana stylu. W “You lose” punkowy refren przeplatany jest melodyjnymi zwrotkami utrzymanym w stylistyce punkrockowej, a powtarzający się motyw muzyczny dodaje piosence kolorytu. “Hayday” jest już powrotem do klasycznego Replacements z nieco bardziej melodyjnymi motywami.Na uwagę zasługuje zwłaszcza sekcja rytmiczna. Zamykające płytę utwór “Treatment Bound” “o posmaku The Beatles” jest doskonałym uzupełnieniem doskonałej płyty i swego rodzaju zwiastunem “przyszłości” grupy 😉

Zabawne,że największym hitem z tak różnorodnej płyty stało się; niczym w gruncie rzeczy nie wyróżniające się; aczkolwiek może najbardziej przyswajalne “Color me impressed”. Zróżnicowanie stylistyczne “Hootenanny” sprawiło,że  na muzykę Replacements zwróciło uwagę więcej ludzi.Największe dzieło zespołu miało jednak dopiero nadejść 🙂

Zremasterowana edycja płyty z roku 2008 zawierała 7 dodatkowych utworów

	“Lookin’ for Ya”	1:57
	“Junior’s Got a Gun” (Outtake – Rough Mix)	2:08
	“Ain’t No Crime” (Outtake)	1:15
	“Johnny Fast” (Outtake – Rough Mix)	2:28
	“Treatment Bound” (Alternate Version)	3:15
	“Lovelines” (Alternate Vocal)	2:05
	“Bad Worker” (Solo Home Demo)